چون لب تشنه به لب آب چون خط و گیسو به کاغذ و تاب چون عکس کهنه به هم‌آغوشی قاب چون تن خسته به دستگیری خواب. چون دست و پای ریشه به سینه‌ی خ...

چشمان او هم همچو من از زردی‌ات تا هرچه بی‌خودماندگی سرخی به جانش می‌خرد؟ دستان او هم همچو من از خالی دستان تو تا اوج بی‌همسایگی خود را ز ...