خطِ زخم

هر خطی كه به هر سپيدی بيفتد - هرچند کم‌رنگ و رمق - و پاک هم كه شود، اثرش به جا مى‌ماند. زخمِ مهرِ يكسويه مانند آن خط و دلِ آدمى بسانِ سپيدى است. گذرِ زمان مى‌زدايدش در ظاهر، اما رد و اثرش باقى مى‌ماند. اين‌ها به كنار! امان از آن وقتی كه زخمِ نو درست بر جاى زخم يا زخمهاى پيشين فرود آيد. درد و رنجش به اندازه‌ى دفعات قبلی، تشديد و تكثير و عميق مى‌شود.